woensdag 13 juni 2018

Wapperende vlaggen met rugzakken

Opstarten is een uitdaging vandaag. Om een uur of 4 heb ik mezelf voldoende gemotiveerd om boodschappen te doen. Ik pak een boodschappentas en blijf herhalen wat ik nodig heb ondanks dat ik het ook in mijn telefoon heb gezet. Als ik buiten kom zie ik de eerste vlaggen met rugzakken eraan op de gevels hangen, het voortgezet onderwijs krijgt vandaag te horen of ze geslaagd zijn. Voor de geslaagde kandidaten gaat er een nieuwe tijd in, ander onderwijs, keuzes maken voor later, maar eerst het grote genieten. Mijn gedachten dwalen terug naar 20 jaar geleden, bij ons geen vlag. Ik had er met mijn pet naar gegooid en ondanks dat ik echt mijn best had gedaan was leren niet aan mij besteed. Veel liever was ik buiten of aan het oppassen bij de buurkinderen. De vakken Frans, Nederlands, economie, Engels, geschiedenis en aardrijkskunde konden me weinig boeien. Wat maakte mij het uit hoe de aardlagen heten of wat het verschil is tussen kwaliteit en kwantiteit. Mijn vader deed reuze zijn best me nog enige kennis bij te brengen maar vaak draaide dit uit op een boze puber die naar boven stampte schreeuwend dat ze het zelf allemaal wel kon. In de tijd tussen het laatste examen en de uitslag ben ik met mijn ouders en oma naar Florida geweest. Mijn ouders vonden dat ik mijn best had gedaan of ik nou geslaagd was of niet ik had een reis verdiend. De uitslag zou worden doorgebeld. Ik geloof dat ik gewoon buiten was met de buurkinderen toen mijn moeder me riep en me vertelde dat ik een her moest doen. In plaats van een 5.6 had ik een 5.3 gehaald voor Engels. Ik was in mijn hoofd zo druk bezig geweest met de aanstaande reis dat ik bij meerkeuze vragen zelfs drie maal een F had ingevuld terwijl ik kon kiezen uit A, B, C en D. Een paar dagen dompelde ik me weer onder in de Engelse teksten, een 5.6 zou haalbaar moeten zijn. En zo deed ik een her. Deze keer pakte het beter uit en zo hing ik op een woensdag ochtend samen met mijn beste vriendin de vlag met rugzak aan de muur. Ik was blij dat ik de MAVO kon verlaten en eindelijk op het MBO kon gaan doen wat me daadwerkelijk interesseerde. Helaas lukte SPW 4 niet door een inflexibel bestuur die een leerling met een spierziekte maar ingewikkeld vond en zo kwam ik een half jaar thuis te zitten. MBO 3 in Zoetermeer deed ik op mijn sloffen, direct er achteraan HBO MWD wat ik cum laude haalde. Daarna Pedagogiek op de universiteit, maar vond ik een baan en besloot daarvoor te gaan. Jaren later deed ik een Pre Master deeltijd studie waar ik, naast mijn baan, hard voor moest studeren en ook dit haalde ik! Vandaag zie ik de vlaggen hangen, dwalen mijn gedachten af naar alles wat er is, geweest is en waar ik nu ben.

Met trots kan ik vertellen dat ik binnenkort een nieuwe uitdaging start; als ambassadeur VN verdrag voor het Rijk. Ik ga me in zetten voor fysieke en technologische toegankelijkheid van de overheid. Vandaag wapperen en stralen de vlaggen ze hangen er ook een beetje voor mij…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten