donderdag 31 december 2015

Oud en nieuw sentiment

Oudjaarsdag is zo'n dag dat er altijd zo'n kriebel in mijn buik ronddwaalt. Die ik vooral herken van toen ik klein was en de dagen voordat ik jarig was zeer langzaam voorbij tikte, niet kunnen wachten op de visite, kadootjes en vooral dat ene jaar erbij. Nu ik ouder wordt vlucht ik altijd het land uit op mijn verjaardag en is die spannende kriebel nog wel even voelbaar op Schiphol net voordat het vliegtuig de lucht in gaat op weg naar een nieuw avontuur.

Mijn moeder bakte altijd oliebollen, al vroeg in de morgen stond de pan voor de verwarming met een theedoek erop. Ik moest altijd kiezen of in of uit de kamer want met het kleinste koude zuchtje wind zou het deeg instorten. Ow en wat wilde ik graag om de 5 minuten onder die theedoek kijken. Opa en oma kwamen vaak al vroeg in de middag. Ik moest dan naar bed. Volgens papa zouden zij ook gaan slapen want die avond werd het natuurlijk heeeeel laat! En daar lag ik dan in mijn bed, klaar wakker, als de dood dat ik door het vuurwerk en de jaarwisseling heen zou slapen!

Ooit vierden we oudjaarsavond met familie, we deden een spel dat je een dier in gedachten moest nemen en de anderen vragen stelden om het dier te raden. En ik had een dromedaris bedacht, maar de vragen werden te ingewikkeld en steeds rende ik naar de keuken zodat mijn moeder even kon helpen, volgens mij was ik een jaar of 5.

Ooit zijn we ook een oudjaarsavond bij oma geweest, opa was toen nog niet zo lang overleden, maar oma wilde thuis blijven. Ze bakte haar eigen bitterballen waar ik nog steeds een moord voor zou kunnen plegen. Oma was altijd van de rebelse acties en zo staken we sterretjes af in de keuken. Koudvuur volgens oma dus daar kon niets mee gebeuren. Nog jaren keek ik met liefde terug naar de brandgaten in het zeil, want ik had mijn sterretje natuurlijk laten vallen toen het ijzeren stokje te heet werd. Ook daar had oma een oplossing voor: de ovenwanten! Die nacht reden we naar huis in de meest mistige nacht die we ooit hebben gehad, de rook van het vuurwerk trok door de mist niet op. Op de A20 kwamen mensen ons tegemoet lopen dat we de afslag moesten nemen, even verderop bleken er 40 auto's op elkaar te zijn geklapt. Pa reed met zijn hoofd uit het raam om de strepen op de weg te kunnen volgen, maar we kwamen gelukkig ongedeerd thuis.

Toen ik ouder werd bleef oud en nieuw een oliebollenfeest, met natuurlijk drank even voor 0.00 uur. Hoe vaak heb ik mijn vader wel niet op zijn werk gebeld om te vertellen dat ik net de eerste verse warme oliebollen uit de pan had gegeten. Toen hij thuis was en ik gewoon moest werken, belde hij mij. Ik ging uit, of naar vrienden om samen met hen de wisseling te vieren. Hoeveel oud en nieuws zijn er al voorbij gegaan dat mijn beste vriend om een paar minuten voor 12 aan de lijn hangt om samen de eerste seconden van het nieuwe jaar in te gaan...

Pa en ma verhuisden naar een flat waar zij op 7 hoog gingen wonen, wat een geweldig uitzicht geeft met het vuurwerk. De laatste jaren luister ik de top 2000, dit heb ik aangenomen als nieuwe traditie. Geen oliebollen meer na de maagverkleining en toch mis ik die traditie, want niemand bakt oliebollen zo lekker als mijn mam. Soms, heel soms krijg ik haar overtuigd om toch de keuken in te gaan en te gaan bakken, ze horen er nu eenmaal bij.

En volgend jaar... Volgend jaar maak ik een nieuwe traditie. Samen met een vriendinnetje ga ik een weekje in een huisje. Samen het nieuwe jaar vieren, stilstaan bij het afgelopen jaar en plannen maken voor het nieuwe.

Ik kijk er nu al naar uit. 2015 is geen spectaculair jaar geweest, het kabbelde gewoon voort met bekende ups en downs. Van 2016 ga ik een gek jaar maken, hoe weet ik nog niet, ontwikkeling wordt mijn woord van 2016. En heel heel heel misschien schrijf ik eindelijk mijn boek af, maar als er andere dingen op mijn pad komen dan gaan die vast voor...

Hoe donker de nachten soms ook zijn, het wordt altijd weer dag. Alleen vannacht zal niet donker zijn, vannacht verjagen we de spoken onder de bedden vandaan en leven we in het nu en maken plannen voor later...

De kriebel is ondanks dat ik nu 33 ben weer voelbaar! Voor nu wens ik iedereen een schitterend 2016! Gezondheid, geluk, liefde en vriendschap als belangrijkste peilers omdat deze woorden ons nu eenmaal stevig op aarde laten staan.