De laatste uren van 2014 tikken weg terwijl ik naar de top 2000 luister. Mijn gedachten dwalen af naar het afgelopen jaar, alles buitelt over elkaar heen om nogmaals de revue te passeren. Misschien was 2014 eindelijk weer een jaar waarin ik ECHT trots op mijzelf kon zijn en met vlagen besefte dat ik heel misschien wel echt gelukkig was. En geluk zit in de kleine dingen!
Februari en maart stonden in het teken van de gemeenteraadsverkiezingen waar ik op de kieslijst van een Goudse partij stond. Bijzonder om je eigen naam op zo'n lijst te zien staan. En wat koste het me veel energie de verkiezingsmarkten, met onbekende gouwenaren in gesprek gaan en de debatten volgen, maar ik deed het met plezier en liefde. De uitslagavond was geweldig om mee te maken, de spanning die siddert in het huis van de stad, het gejuich en op die avond is iedereen met welke politieke kleur dan ook heel even een.
In juli rondde ik in combinatie met mijn baan een Premaster studie in een jaar af. En wat heb ik moeten ploeteren op het tentamen ethiek en op mijn eind thesis, maar het certificaat prijkt nu in mijn kast. En het ergste is; ik ben geraakt door die filosofen, ik heb ze doorleefd en soms zelf begrepen.
In april kreeg ik te horen dat mijn contract niet verlengd zou worden. Dat gaf stress, geen baan is geen auto en dus geen vrijheid. Uiteindelijk heb ik tevreden afscheid genomen. Door enorm te netwerken op de sociale media ontstonden er nieuwe mogelijkheden.
Augustus stond in het teken van genieten in Mexico. De Maya tempels bezocht, hoe ontoegankelijk het terrein ook soms was onze gids sjouwde me overal naartoe. Weer een van die momentjes waarin ik besef dat er ondanks mijn spierziekte zoveel kan, zonder perfecte aanpassingen, maar met de juiste instelling en een dosis humor en doorzettingsvermogen blijkt er weinig onmogelijk
September brak aan en ik begon aan mijn nieuwe baan als rijksambtenaar. En daar vond ik mijn plek en de mogelijkheden om mijzelf verder te ontwikkelen. Ik krijg de vrijheid tot het ontwikkelen van volledig nieuw beleid wat hopelijk rijksbreed zal worden uitgebreid. Wij zijn de pioniers, we vallen, we staan op, we leren maar we doen het met plezier en vertrouwen.
In november beleefde mijn vader zijn laatste werkdag, hij mag eindelijk samen met mijn mams gaan genieten van zijn pensioen. Het was fijn dat er zoveel mensen afscheid van hem kwamen nemen en dat ik in mijn speech kon vertellen hoe belangrijk mijn papa voor me is!
In december werd ik gevraagd een training te volgen vanuit de NVVE voor cafe doodnormaal. Het is een eer maar ook rete spannend het eerste cafe te gaan beleven in januari.
2014 heeft me nieuwe vrienden gebracht, verloren vrienden weer terug laten vinden en mijn goede vrienden alleen maar meer laten weten hoe dierbaar ze voor mij zijn. Ik heb er kunnen zijn voor de mensen die me nodig hadden en zij waren er voor mij. Al is het oplossen van problemen nog steeds iets wat ik liever zelluf doe ;). Ik heb mogen leren en ervaren wat me zoveel rijker heeft gemaakt. Theater bezoekjes, etentjes bij de Griek, weekeindjes weg, app avondjes, vele koppen thee en koffie met hen die belangrijk voor me zijn. Natuurlijk waren er ook minder goede dingen. De steeds maar terugkerende buikklachten die alleen met morfine te bestrijden zijn. Mijn lieve oma van 92 die nu officieel het stempel dementie heeft gekregen. Maar wat houd ik toch van haar, maar heel stiekum mis ik die oma waar ik altijd zo tegenop keek. Oma was altijd mijn maatje en nu lijk ik van haar vervreemd. De invoering van de nieuwe Participatiewet heeft me bloed, zweet en tranen gekost. Alles wat zeker was blijkt toch ineens op losse schroefjes te staan. Maar ik vertrouw op de toekomst. En ben de mensen die zowel betaald als onbetaald voor me klaarstaan dankbaar, deze mensen zijn goud waard!
2015 nadert. Ga ik de tijd vinden om mijn eigen boek te schrijven? Ga ik nog meer van de wereld zien? Begin ik een studie? Gaan er andere lang gekoesterde wensen in vervulling? Ik heb nog geen flauw idee! Op de valreep moeten er nog goede voornemens worden bedacht; stoppen met roken, stoppen met alcohol, me beter aan de snelheid houden in de auto, naar de sportschool en op dieet. Dit jaar ga ik voor de serieuze stoppen met roken poging doen. 2014 tikt weg, we heffen de glazen, we proosten en maken nieuwe plannen.
Kom maar op 2015. But I do it my way. What others will say...
Ik wens jullie allen een ontzettend mooi, liefdevol en gezond 2015.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten